40 ár

Ég hélt alltaf ég yrði með þér þar

á einhverjum dýrum og    flottum bar.

Þú eins og drottning og litur þinn ennþá blár

værir ennþá konan mín búin að lifa í 40 ár.

Þú minnir mig á heita júnínótt

enni mitt brennur ég er með hitasótt.

Andlit þitt friðsælt ljósgul fegurð þín

ég fann þig með vörunum sæta sem vín.

Þú ert þroskuð kona þú ert stelpan mín

þú ert stjarna í myrkri sem skærust skín

þú ert svart þú ert hvítt

þú ert heit þú ert köld

þú hefðir verið flott á fimmtándu öld.

Sé þig í draumi að vakna finnst mér vont

það bíður mín ekkert nema halda þessum front.

Þín stjórnsemi var alltaf falleg hvort sem var

ég er hérna en finnst ég ætti að vera þar

ég er lítill strákur og finn ekki leiðina heim

ég horfi á selina og finnst ég vera einn af þeim

lífið er lífið og allir þurfa að stundum að þjást

hún sló mig niður þessi grimma mjúka ást.

Þú ert þroskuð kona þú ert stelpan mín

þú ert stjarna í myrkri sem skærust skín

þú ert svart þú ert hvítt

þú ert heit þú ert köld

þú hefðir verið flott á fimmtándu öld.

Þú ert þroskuð kona þú ert stelpan mín

þú ert stjarna í myrkri sem skærust skín

þú ert svart þú ert hvítt

þú ert heit þú ert köld

þú hefðir verið flott á fimmtándu öld.