C
Am
Kveða vil ég um víking þann
F
G
sem vestur í Selsvör forðum bjó.
C
Am
Röskur á sjóinn röri hann,
F
G
C
rauðmaga upp úr honum dró.
Am
Í aflasæld hann af öllum bar,
F
og oft, er hann hlaðinn kom til lands,
C
Am
allt fyrir sakir öfundar
F
G
C
að honum veittust grannar hans.
C
Am
Þá var nú glott, og þá var nú helgið,
F
G
þá var nú slegið títt og fast.
C
Am
Kónarnir undan Hoffmanns hnefum
F
G
C
hrukku þar allir tvist og bast.
C
Am
Á vetrurna, þegar vestansjór
F
G
veltist um nesið Seltjarnar,
C
Am
á Haugana gamla hetjan fór,
F
G
C
hirti þar dýrar gersemar.
Am
En eitt sinn er nótt var orðin dimm,
F
og aftur hann snöru heim til sín,
C
Am
úr launsátri þustu þrjótar fimm.
F
G
C
Þeir höfðu drukkið brennivín.
C
Am
Þá var nú glott, og þá var nú helgið,
F
G
þá var nú slegið títt og fast.
C
Am
Kónarnir undan Hoffmanns hnefum
F
G
C
hrukku þar allir tvist og bast.
C
Am
Til Kaupinhafnar hann kom eitt sinn
F
G
að kynna sér selskapslífið þar.
C
Am
Fasmikill gekk hann út og inn
F
G
C
um öldrykkjustofu Nýhafnar.
Am
Þá hópuðust honum bófar að,
F
og hnífa þeir drógu slíðrum úr.
C
Am
En vígreifur gamli kappinn kvað:
F
G
C
“Jeg kalder ej alt min Bedstemor”!
C
Am
Þá var nú glott, og þá var nú helgið,
F
G
þá var nú slegið títt og fast.
C
Am
Kónarnir undan Hoffmanns hnefum
F
G
C
hrukku þar allir tvist og bast.
C
Am
Já, hann var við alla hreinn og beinn
F
G
og hlaut enda mikla frægð af því
C
Am
að rota til gamans einn og einn
F
G
C
ósvífinn valdsmann og pólití.
Am
Og eitt sinn, er sótti á hans fund
F
útlendra dáta regíment,
C
Am
þá misstu þeir sína meðvitund
F
G
C
margir í einu – ganske pent.
C
Am
Þá var nú glott, og þá var nú helgið,
F
G
þá var nú slegið títt og fast.
C
Am
Kónarnir undan Hoffmanns hnefum
F
G
C
hrukku þar allir tvist og bast.
C
Am
Nú hef ég kveðið kruss og þvers
F
G
(kveðið samt gæti ég ennþá nóg)
C
Am
um vaskleik og dirfsku víking þess
F
G
C
sem vestur í Selsvör forðum bjó.
Am
Vetur sumar vor og haust
F
varð hann að heyja einn sitt stríð
C
Am
við sín fjendur linnulaust
F
G
C
líkt eins og Grettir eina tíð.
C
Am
Þá var nú glott, og þá var nú helgið,
F
G
þá var nú slegið títt og fast.
C
Am
Kónarnir undan Hoffmanns hnefum
F
G
C
hrukku þar allir tvist og bast.