Ég er ættaður hér austan af fjörðum
og mín ætt er fín, já sjáðu til.
Það eru í henni átta prestar,
mestu englar flestir, hér um bil.
Hann afi minn var öðlings maður,
ég er ekkert líkur honum, því er ver,
því ég er alltaf fyrir öll- um
Í fyrstu mjög mig fýsti að græða,
það fór allt skollans til,
því ef ég sofna ekki hálfur,
þá er ég fullur, hér um bil.
Ég kynntist eitt sinn kátri meyju,
hún krækti sér í annan, því er ver,
því ég er alltaf fyrir öll- um
Ég eitt sinn fór að yrkja kvæði,
með atomrím, af speki full.
Ég henti þeim á haug í ofsa bræði,
því heimskingjarnir nefndu þetta bull.
Mér skáldalaunum hafði verið heitið,
þeir hirtu þau í skattinn, því er ver,
því ég er alltaf fyrir öll- um
En loksins varð ég listamaður,
með langt og mikið hár og skegg
og myndir núna mála af nöktum konum,
þær minna helst á soðið egg.
Þær augu hafa á miðjum maga,
en mig þó skilur enginn, því er ver,
því ég er alltaf fyrir öll – um
B
C~
F~
G~
C~6
C~maj7
Gdim7
C~~G~
C7
Cmaj7
C~7
C
F
F~dim7
D~m7
C~G
G
Dm7
A7
A~7
C6