Ég negl’á mig vængi og stekk fyrir borð
með sólgleraugu og mæl’ekki orð
Ég læt mig gossa og svíf fyrir þig
allt sem er ómögulegt legg ég á mig
Ég hendi mér í heita pottinn, sný mér upp úr snjó
loka mig í úlfahjörð, það finnst þér ekki nóg.
Sólin hún hamast við að skína á mig
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Sólin hún hamast við að skína á mig
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Þú ert Jóhanna af Örk plús María Mey
Þú ert tindrandi stjarna, skínandi stál
engill á jörðu en ertu með sál?
Ég hendi mér í heita pottinn, sný mér upp úr snjó
loka mig í úlfahjörð, það finnst þér ekki nóg.
Sólin hún hamast við að skína á mig
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Sólin hún hamast við að skína á mig
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Ég svíf, Ég svíf, Ég svíf, Ég svíf,
Sólin hún hamast við að skína á mig
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Sólin hún hamast við að skína á mig
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Ég gefst ekki upp við að einblína á þig.
Bm
E
Am
D~F~
D
E~G~
G
D~A
G~C
C
F~m
A~D
A
D~C
Em
G~B