Allur lurkum laminn

Allur lurkum laminn geng ég leiður heim til mín

nóg er komið næturgaman

Allur blár og marinn geng ég barinn ástin mín

nauð að þurf’ að sofa saman.

Aftur einn, svekktur

útí tilveruna, þar á meðal þig.

Aftur einn, beiskur.

Hvað á að gera við ræfla eins og mig?

Annað glóðarauga, eitt, tvö spor í munnvikin,

klessukeyrði mótorhjólið.

Eyrað illa rifið, eitt tvö högg á nefbroddinn.

Alltaf sama vandamálið.

Aftur einn, svekktur

útí tilveruna, þar á meðal þig.

Aftur einn, beiskur.

Hvað á að gera við ræfla eins og mig?

Vissulega vafra ég í vondum félagsskap,

svo ég skammast mín, ég skammast mín

Ó, hvað er að bera mig burtu frá þér,

vina, burt frá þér.

Samt sem áður grunar mig og gettu hvað það er

að ég elski þig, ég elska þig.

Ó, bar’að ég rataði aftur til Þín,

vina heim til mín

Allur lurkum laminn labba leiður nóttin í

nóg er komið næturgaman

Bældur, leiður, barinn, spældur, blautur sparka í.

Ég spyrni við því öllu saman

Aftur einn, svekktur

útí tilveruna, þar á meðal þig.

Aftur einn, beiskur.

Hvað á að gera við ræfla eins og mig?

Vissulega vafra ég í vondum félagsskap,

svo ég skammast mín, ég skammast mín

Ó hvað er að bera mig burtu frá þér,

vina, burt frá þér.

Samt sem áður grunar mig og gettu hvað það er

að ég elski þig, ég elska þig.

Ó, bar’að ég rataði aftur til Þín,

vina heim til mín