C
C7
Ég vil stilla mína strengi,
F
ég vil syngja lítið ljóð
C
um þann ljúfa draum,
D7
G
G7
sem út í bláinn fló,
C
C7
ég vil syngja mína söngva
F
um hið fagra, unga fljóð,
C
G7
C
sem að forðum ég unni meir en nóg!
Dm
G7
Ó! þú kærastan mín kær,
C
litla káta Víkurmær!
Am
D7
Þinna kossa ég minnist
G
G7
enn í dag.
C
C7
Þér til dýrðar vil ég stilla
F
mína strengi þetta kvöld!
C
G7
C
Þú ert stúlkan, sem átt mitt kvæðalag.
C
C7
Ó, ég man þá dýrðardaga
F
og þau dásamlegu kvöld
C
og þær draumanætur
D7
G
G7
við þinn heita barm.
C
C7
og ég man þá björtu fegurð,
F
þegar vorið hafði völd
C
G7
C
og þú vafðir mig hvítum, mjúkum arm.
Dm
G7
Hún er engu öðru lík,
C
þessi æskurómantík,
Am
þegar unga hjartað
D7
G
G7
slær svo villt og fljótt,
C
C7
þá er guðdómlegt að vaka tvö
F
og vera saman ein
C
G7
C
úti’ í vorljósri, heitri júnínótt!
C
C7
Hverju vori fylgir sumar,
F
hverju sumri fylgir haust,
C
og hið sama lögmál
D7
G
G7
réði þinni ást.
C
C7
Það var naumast hægt að segja,
F
að hún entist endalaust!
C
G7
C
Nú er of seint um slíkan hlut að fást.
Dm
G7
Því að kærastan mín kær,
C
þessi káta Víkurmær,
Am
er nú konuefni
D7
G
G7
stórútgerðarmanns.
C
C7
Ég er ráðinn fyrir skolli
F
drjúgan skilding, annað kvöld,
C
G7
C
til að skemmta í brúðkaupinu hans!
C7
D7
C
Dm
F
Am
G
G7
