C
C
F
Fyrsta sem að ég man eftir
C
F
var er pelanum ég sleppti.
C
G
G7
Það var erfitt svo ég annað í hann lét.
C
F
Fyrst var mjólk í pela mínum
C
F
en svo lifði ég á vínum.
C
G
C
Er ég fór að heiman fullur, mamma grét.
C
F
Einn af átta systkinum
C
F
ólst ég upp með fiskinum.
C
G
G7
Ungur stundaði ég sjó og þorskanet.
C
F
En samt er ég því hálf feginn
C
F
að ég gekk ei menntaveginn.
C
G
C
Ég var sjómaður í anda og mamma grét
C
Ég var tvítugur á sjónum
F
C
það var eftirminnilegt.
Am
Ég gat ei komið heim
G
G7
og mamma grét, mamma grét,
C
Mamma grét því það var vetur,
F
C
það var bræla’ og suddahret
G
og ég fékk samviskubit
C
því mamma grét
C
F
Og er pabbi gamli dó
C
F
var ég staddur úti’ á sjó.
C
G
G7
Litlu systkinin mín misstu alla von
C
F
Þeim ég sálu mína gaf
C
F
og ég vandist víni af
C
G
C
Mamma vissi að hún átti traustan son
C
Ég var þrítugur á sjónum,
F
C
yngsta systir mín tók próf.
Am
Ég fór heim og sló upp veislu
G
G7
og mamma grét, mamma grét,
C
Mamma grét hamingjutárum
F
C
eftir ótal erfið ár.
G
Þá mér fannst það sjóður fjár
C
er mamma grét.
Am
G
F
C
G7
