14 öskur á þykkt

Ég fór að heiman barnungur, ætlaði mér sigurinn

Ætlaði mér að sigra heiminn en grýttur var vegur minn

Prufaði allt sem var í boði, bauð hættunni sífellt heim

Sumir brenna kertið báðum megin og ég var einn af þeim

Þegar einmanaleikinn á kvöldin kemur

ég hugsa heim til mín

þar sem sunnanvindurinn blæs blíðlega

og miðnætursólin skín

Raunveruleikinn er oftast annar en sá sem þú þráir að fá

og sannleikurinn er annarra eign og lygin sig límir þig á

Gatan sem rændi þig æskunni geymir fallin, fögur börn

Og fólkið segir gegn slíkri fegurð er að finna enga vörn

Þegar einmanaleikinn á kvöldin kemur

ég hugsa heim til mín

þar sem sunnanvindurinn blæs blíðlega

og miðnætursólin skín

Ég hef elskað áður og lagt allt undir en enga eins og þig

Rúmið mitt var skítugur bar og drykkjan var að drepa mig

Þú varst löngu farin og ég fann enga slóð, aðeins daufa lykt

af ilmvatni þínu og lokaða hurð sem var fjórtán öskur á þykkt