Leiðin til San Diego

Ég veit um nætur sem taka öllum töfrum fram

og trú mín á ævintýrið lifir

Ættum við að keyra strax yfir

landamærin þar sem fótsporin finnast ennþá

falin milli rústanna ásamt bergmáli okkar beggja

á þjóðvegi númer eitt

er öllum frekar heitt

og sólin hvítt leiftur milli hálfhrundra veggja.

Ég þekki konu sem tekur öllum töfrum fram

og ég trúi á hana eins og lífið

og vindurinn hvíslar: Svífið,

fljúgið yfir draumana sem engan dreymir lengur,

dansiði við álfana sem fæstir fá að sjá.

á þjóðvegi númer eitt

er öllum frekar heitt

og við hlið mér er kona með augu svo ótrúlega blá.

fljúgið yfir draumana sem engan dreymir lengur,

dansiði við álfana sem fæstir fá að sjá.

á þjóðvegi númer eitt

er öllum frekar heitt

og við hlið mér er kona með augu svo ótrúlega blá.

Ég þekki manninn sem þráir þig ofar öllu

og ást hans er kyrrlát, hljóð.

og hafið er bláhvítt ljóð.

Þar sem vegurinn endar tekur eyðimörkin við.

Efst á hóli rauðum má rústir ennþá sjá.

á þjóðvegi númer eitt

er öllum frekar heitt

og hjarta mitt fagnar þessari aldargömlu þrá.

Í þessari víðáttu af sandi kýs sólin að halla sér

og sögu okkar finnum við þar.

að lífinu sem eitt sinn var.

Það eru til nætur sem taka öllum töfrum fram

og ég tíni stjörnur úr hárinu þínu síða.

á þjóðvegi númer eitt

er öllum frekar heitt

Á malbikinu er tíminn stundum lengi að líða.