Bylgjurnar kinnunginn kyssa
og kokkurinn syngur við raust.
Á lífinu er hann ei leiður
Stína, ó Stína, ég sé þig í anda,
svo ungleg að vanda. Já, Stína.
Stína, ó Stína, ég sé þig í anda,
svo ungleg að vanda. Já, Stína.
En heim koma sjómenn um síðir
af síld eða þorskveiðum frá.
Í gleði þeir dansa um dekkið
Stína, ó Stína, ég sé þig í anda,
svo ungleg að vanda. Já, Stína.
Stína, ó Stína, ég sé þig í anda,
svo ungleg að vanda. Já, Stína.
Bylgjurnar kinnunginn kyssa
og kokkurinn syngur við raust.
Á lífinu er hann ei leiður
F
G7
Gdim7
Fm
Bb7
Dm7
D7
C
F~7
C~dim7
C7
A7
G
Gm7