að binda þér dálítinn sveig,
en fölleit kom nóttin og frostið kalt
Og ég gat ei handsamað heldur
þá hljóma, sem flögruðu’ um mig,
því það voru allt saman orðlausir draumar
En bráðum fer sumar að sunnan
og syngur þér öll þau ljóð,
sem ég hefði kosið að kveða þér einn
um kvöldin sólbjört og hljóð.
Það varpar á veg þinn ró sum
og leggur hóglátt að hjarta þínu
Ég veit ég öfunda vor ið,
sem vekur þig sérhvern dag,
og syngur þér kvæði og kveður þig
með kossi hvert sólarlag.
Þó get ég ei annað en glaðst við
hvern geisla’, er á veg þinn skín
og óskað, að söngur, ástir og rósir,
Fm~C
C6
G
Am
C7
C~G
E
C
C~E
Dm
F
A~C~
F~dim7
C~dim7