Yfir í Fjörðum allt er hljótt,
Eyddur hver bær hver þekja fallin.
Kroppar þar gras í græn ni tótt
gimbill um ljósa sumarnótt.
Ókleifum fjöllum yfir skyggð
ein er þar huldufólks byggð.
Bátur í vör með brostna rá
bíður þar sinna endaloka.
Lagði hann forðum lan di frá
leiðina til þín, fjörðinn blá.
Aldrei mun honum ástin mín
Fetar þar létt um fífusund.
folaldið, sem í vor var alið.
Aldrei ber það um ótt u stund
Grær yfir leiði, grær um stein,
gröfin er týnd og kirkjan brotin.
Grasrótin mjúka, græn og hrein
grær yfir huldufólksins bein.
Grær yfir allt sem áður var,
Am
Am7
G7
C
G
A7
E
E7
F
C7