Eins og áarstreymur rennur

Eins og áar streymur rennur

vallar’hugurin hjá mær,

og í barmi mínum brennur

longsil út um bygdagarð.

Eg vil skoða villar víddir,

eg vil njóta sól og vind !

Fagurt hagin nú er skrýddur,

lætt fer lot um fjallatind.

Felagar, tit pjøkan takið,

kom í hagan burt við mær,

vendið bygdini so bakið –

móti okkum sólin lær.

Hoyrið fuglaljóð í haga,

síggið seyðafylgi mong,

dýr og menniskju seg gleða;

trív tí í ein vallara song !

Tá ið eftir dagsins hita,

kaldligt lot um víddir fer,

snípan letur okkum vita,

at tað hvíldarstund nú er,

og tá fara vit í tjaldið

og vit sova sælan blund,

inntil náttin missir valdið

á tí snimmu morgunstund.

cord-image