Svefnljóð

Loks er dagsins önn á enda,

úti birtan dvín.

Byrgðu fyrir blökkum skugga,

björtu augun þín.

Ég skal þerra tár þíns trega,

tendra falinn eld,

svo við getum saman vinur,

syrgt og glaðst í kveld.

Lífið hefur hendur kaldar,

hjartaljúfur minn.

Allir bera sorg í sefa,

sárin blæða inn.

Tárin falla heit í hljóði,

heimur ei þau sér.

Sofna vinur, svefnljóð,

meðan syng ég yfir þér.

Þreyttir hvílast, þögla nóttin,

þaggar dagsins kvein.

Felur brátt í faðmi sínum

fagureygðan svein.

Eins og hljóður engill friðar

yfir jörðu fer.

Sof þú væran, vinur

ég skal vaka yfir þér.

Sof þú væran, vinur

ég skal vaka yfir þér.

cord-image