Stofa 112

F#m
Bm
E
A
C#7/G#
F#m
F#m
Bm
Blómið sem þú gafst mér er orðið akurinn
E
A
C#7
fyrir utan hjartað og ilminn leggur inn.
D
Bm
Þú gafst mér fegurð, þú gafst mér þín bestu ár,
D
C#7
þú gafst mér minningar, gleði og tár.
F#m
Bm
Hlátur þinn ferskur fullur af sumri og sól,
E
A
C#7
þú færðir mér hafið, hlægjandi í bláum kjól.
D
Bm
orð þín seiddu mig, villtur ég týndist þeim í,
D
C#7
varlega þú snertir mig og breyttir mér í ský.
F#m
Bm
Nafn þitt er bergmál eins og vindurinn,
E
A
C#7
í blárri skímu þar sem hvítföl minningin.
D
Bm
Reikar inn í höfðinu, heldur vöku fyrir mér,
D
C#7
þar sefar mig ekkert, allt er svo tómlegt hér.
Bm
E
Blástu þá ýlfrandi vargagrái vindur,
A
C#7
þú hamast í höfði mínu, tungu mína bindur.
D
Bm
Hjarta mitt dragðu mig heim,
D
C#7
hjarta mitt dragðu mig heim.
F#m
Bm
E
A
C#7
D
Bm
D
C#7
F#m
Bm
Blómið sem þú gafst mér er orðið akurinn
E
A
C#7
fyrir utan hjartað og ilminn leggur inn.
D
Bm
Þú gafst mér fegurð, þú gafst mér þín bestu ár,
D
C#7
þú gafst mér minningar, gleði og tár.
F#m
Bm
Sorgmædd við biðum beygð og horfðum á,
E
A
C#7
hvernig lífið ískalt hvarf okkur frá.
Bm
E
Blástu þá ýlfrandi vargagrái vindur,
A
C#7
þú hamast á augum mínum ó, ég blindur.
D
Bm
Hjarta mitt dragðu mig á land,
D
C#7
hjarta mitt dragðu mig á land.
F#m
Bm
E
A
C#7
D
Bm
D
C#7
F#m

D

F#m

C#7

Bm

A

E