E
Gamall vinur minn var frægur um sinn
B7
flestar píur í landinu yngri en tuttugu og sex.
E
…en þvílíkt pex.
E
Hann ræddi við þá um kærleik og frelsi til ásta,
A
þá mannlegu kosti sem hann taldi skársta.
B7
er hann sá það allt á prenti
E
“Ég sagði víst flest það, en þegar þú lest það
B7
þá virkar það alveg fatalt.
E
samt sagði ég þeim þetta allt.
E7
En ég er ei svona, það ætla’ ég að vona,
A
ég meinti það allt saman vel.
B7
Þeir spurðu mig frétta, ég sagði allt af létta,
E
mitt mannorð er brotið í mél.”
E
Lög hans hættu að seljast og hann fór að dvelja
B7
fyrir lausmælgi þá sem að blöðin höfðu áður minnst á.
E
ekki hann… frægan söngvarann.
E
Þá sagði’ hann: “Ég stofna þá hljómsveit, við förum að spila,
A
því ég þarf að koma svo mörgu til skila.”
B7
Og hann aftur varð frægur og dáður,
E
Hann sagði jú flest það, en þegar þú lest það
B7
þá virkar það alveg fatalt.
E
samt sagði’ hann þeim þetta víst allt.
E7
En svona’ er hann ekki ég betur hann þekki,
A
hann meinti það allt saman vel.
B7
Þeir spurðu hann frétta, hann sagði allt af létta,
E
Þeir mannorð hans brutu í mél.
E
B7
E
E
Þá sagði ‘hann: “Ég stofna þá hljómsveit, við förum að spila,
A
því ég þarf að koma svo mörgu til skila.”
B7
Og hann aftur varð frægur og dáður,
E
Hann sagði jú flest það, en þegar þú lest það
B7
þá virkar það alveg fatalt.
E
samt sagði’ hann þeim þetta víst allt.
E7
En svona’er hann ekki ég betur hann þekki,
A
hann meinti það allt saman vel.
B7
Þeir spurðu hann frétta, hann sagði allt af létta,
E
Þeir mannorð hans brutu í mél.
B7
Þeir spurðu hann frétta, hann sagði allt af létta,
E
Ég las það í Samúel.
E7
B7
A
E
