Ást, ást, ást (Ljótu hálfvitarnir)

Ást, ást, ást er máltækið í ár

og plást- plást- plást- plástur á mín hjartasár.

Og allt heimsins böl fellur dautt til jarðar,

og ég svíf upp í loft, ég svíf til Tálknafjarðar.

Blómaáburður er óþekkt vara hér

því að blómin vaxa á milljón af sjálfum sér.

Og öll heimsins dýr þau takast klaufum og höndum

sérhver ær og kýr saman syngja í þúsund löndum.

Væmnin lekur í allar áttir með endalausum frið

Jafnvel Mývetningar sáttir míga hlið við hlið.

Þetta er himnaríki á jörð sem heitir paradís

hér grútur og lambaspörð bragðast sem kirsuberjaís.

Öldugjálfrið leikur lög með Carpenters

og ekkert slæmt kemst hingað enda spyr ég til hvers

og augun í mér þau spýtast út á tún

og þau rúlla að þér og blikka þig létt á brún

Við erum einræðisherrar í draumalandinu

og við skjótum þá sem vilja breyta einhverju

Í þessa paradís kemst ekki hver sem er

heldur bara þeir sem koma í „hvar var hver“.

Væmnin lekur í allar áttir með endalausum frið

Jafnvel Mývetningar sáttir míga hlið við hlið.

Þetta er himnaríki á jörð sem heitir paradís

hér grútur og lambaspörð bragðast sem kirsuberjaís.