G
C
G
Þau voru fljóðin viðmótsþýð
D7
G
vestur á Patró forðum tíð.
G
C
G
En Kata af þeim öllum bar
D7
G
upp þegar slegið balli var.
C
Í okkur kveikti´hún ástarblossa,
G
D7
í okkur lét hún blóðið fossa,
G
C
þegar hún snérist hring, hring, hring,
G
D7
G
en hún kyssti bara svarta Tóta Súðvíking.
G
C
G
Við rérum á gamla Faxa fimm
D7
G
og frost var oft mikið og hríðin dimm.
G
C
G
En þegar við komum aftur inn,
D7
G
var óðara gleymdur helkuldinn.
C
Innilegast alltaf hló hún,
G
D7
upp sínum fótum liprast sló hún,
G
C
þegar hún snérist hring, hring, hring,
G
D7
G
útá gólfinu með Skruggu-Gvendi Skálvíking.
G
C
G
Vil eltum fisk um allan sjó,
D7
G
og erfiðið var oft meira en nóg.
G
C
G
En þegar við komum aftur inn,
D7
G
var aldrei neitt fengist um þrældóminn.
C
Heldur en ekki hnarreist var hún,
G
D7
höfuð sitt jafnan stoltast bar hún,
G
C
þegar hún snérist hring, hring, hring,
G
D7
G
útá gólfinu með Alla Kalla Ísfirðing.
G
C
G
Hann stundum lotulangur blés
D7
G
á leiðinni fyrir Sléttanes.
G
C
G
En þegar við komum aftur inn,
D7
G
var óðara gleymdur stormurinn.
C
Ungpíulegt sitt höfuð hneigði´hún,
G
D7
heilla nett sitt mitti sveigði´hún,
G
C
þegar hún snérist hring, hring, hring,
G
D7
G
útá gólfinu með flotta-Pétri Flateyring.
G
C
G
Hann ljótur var oft við Látraröst
D7
G
með löðrandi brim og iðuköst.
G
C
G
En þegar við komum aftur inn,
D7
G
var óðara gleymdur lífsháskinn.
C
Brosandi sínu öxlum yppti´hún,
G
D7
upp fyrir hné sínu pilsi lyfti´hún,
G
C
þegar hún snérist hring, hring, hring,
G
D7
G
útá gólfinu með breiða-Steina Bolvíking.
C
G
D7
