Bimbó

Bimbó, Bimbó, hvaða læti hí og hæ.

Bimbó, Bimbó, en sú kæti sí og æ

Bimbó, Bimbó, daginn út og inn

Bærist hlátur þinn og hopp og hí og bí og bæ

Bimbó hann er býsna smár með bros á vör og hrokkið hár.

Hann er öllum undur kær, þó einkum er hann hlær.

Heiður svipur hans, hlátur, söngur, dans, mjúkt er hann það kann

Hann á sér hugðarmál, helgar þau líf og sál, og elskar alls kyns prjál.

Bimbó, Bimbó, hvaða læti hí og hæ.

Bimbó, Bimbó, en sú kæti sí og æ

Bimbó, Bimbó, daginn út og inn

Æi sami svipur þinn og hopp og hí og bí og bæ

Bimbós augu eru blá, með æsku ljósan mokk

Og þau ljóma alltaf skært, sé honum gefið gott

Sætabrauð og súkkulað, sá kann að meta það

Allir krakkar elta hann og æp’á þann litla mann.

Bimbó, Bimbó, gefðu okkur gotterí

Bimbó, Bimbó, græddir þú í lotterí

Bimbó, Bimbó, fékkstu gott á ný

Og þá ómar hlátur hans og okkar litla Bimbó manns

Bimbó, Bimbó,

Bimbó, Bimbó,

Bimbó, Bimbó,

Ærslabelgur er hann víst, og látast kann og snýst.

Þó enn sé hann í lofti lár, í leikjum er hann knár.

Daginn út og daginn inn, dundar hann við bílinn sinn

Krakkarnir sem ‘er í kring, þeir krakkar slá um hann hring.

Bimbó, Bimbó, hvaða læti hí og hæ.

Bimbó, Bimbó, en sú kæti sí og æ

Bimbó, Bimbó, daginn út og inn

Æi sami hlátur þinn og hopp og hí og bí og bæ

Bimbó, Bimbó, bimbó, Bimbó, bimbó,