Bláir fuglar

Ferjan hún bíður mín, ég er farinn, horf   inn.

Ég verð að skilj’allt eftir sem er mér kær   ast.

Hjartað mitt lemur mig eins og bylur að norð   an.

Er ég nú tilbúinn til að fara eitthvað ann   að?

Augu     þín þau fljúga

eins og bláir fuglar um himininn.

Heimurinn er ekki til án þín.

Allt er best eins og það

var þegar við áttum saman heim.

Leyfðu mér að fljúga með þér.

Handan við himininn, þar er bláminn, ei    lífð.

Handan við lífið, þar eru tárin, þau streyma.

Hjartað mitt slær svo hratt því ég óttast dauð   ann.

Heyrirðu hvernig sál mín hún hrópar á    þig.

Augu     þín þau fljúga

eins og bláir fuglar um himininn.

Heimurinn er ekki til án þín.

Leyfðu mér að vera

hjá þér þótt ég sé ekki lengur hér.

Leyfðu mér að fljúga með þér.

Augu     þín þau fljúga

eins og bláir fuglar um himininn.

Heimurinn er ekki til án þín.

Leyfðu mér að vera

hjá þér þótt ég sé ekki lengur hér.

Leyfðu mér að fljúga með þér.

Leyfðu mér að fljúga með þér.