G
Dísa heitir draumlynd mær,
D
í dalakofa býr:
G
við sínar ær og kýr.
Em
Hún þekkir hvorki glaum né glys
A
né götulífsins spé,
D
og næstum ein og nunna er
G
þó nítján ára sé.
A
Ó, Dísa, ó Dísa,
D
G
Ó, Dísa í dalakofanum.
G
Hún hefur aldrei heyrt um neitt,
D
sem heitið getur ljótt
G
sem nú er eftirsótt.
Em
Nylonsokka, silkiföt
A
og síðra kjóla prjál
D
né varalit og vindlinga
G
og vínsins gullnu skál.
A
Ó, Dísa, ó Dísa,
D
G
Ó, Dísa í dalakofanum.
G
Mig dreymir um þig Dísa mín
D
og dalakofann þinn.
G
ég syng við gítarinn,
Em
því ástin hefur hyldjúp sár
A
í hjarta mínu rist,
D
þótt margar hafi meyjarnar
G
í mínum faðmi gist.
A
Ó, Dísa, ó Dísa,
D
G
Ó, Dísa í dalakofanum.
G
Ég dáist að þér Dísa mín
D
og dýrka þína mund.
G
er kvöldsól roðar tind,
Em
og biðja þig um hjarta og hönd
A
og helst að giftast mér
D
og gleyma bæði sorg og sút
G
í sænginni hjá þér.
A
Ó, Dísa, ó Dísa,
D
G
Ó, Dísa í dalakofanum.
D
G
A
Em
