A
E
B7
E
E
E7
A
E
Ég labbaði í bæinn, mér létt í skapi var,
C~
F~
B7
að líta inn á búllur samkvæmt vana.
E
E7
A
E
Mér fannst ég vera þyrstur, fékk mér bjórglas inni á bar
B7
A
E
og byrjaði að spá í nátthrafnana.
A
E
B7
E
E
E7
A
E
Þá settist hjá mér stúlka, hún sagðist vera sautján.
C~
F~
B7
Hún sagði ei margt að vísu, en fylgdist með .
E
E7
A
E
Ég gaf mér nægan tíma, því oft er það mín áþján
B7
A
E7
að ætla að gefa ráð og elginn veð .
A
E
Við töluðum um bilið, sem byggjum við af hvöt,
C~
F~
B7
um bilið milli aldurs, sem er gríma.
A
E
Við gefa viljum börnum okkar græna skóga og föt
B7
A
E
en gleymum oft því dýrmætasta: tíma.
A
E
B7
E
E
E7
A
E
Þá kom hún mér á óvart, því er ég fór að inna
C~
F~
B7
eftir hennar skoðunum, ef hefði hún einhverjar.
E
E7
A
E
Það litla sem hún sagði, ég verð að viðurkenna
B7
A
E7
vakti mig til umhugsunar á því hver ég var.
A
E
Ég held við ættum stundum að hlusta aðeins betur
C~
F~
B7
á hugrenningar þeirra, sem erfa skulu land,
A
E
því kannski er næsta kynslóð, kynslóðin sem getur
B7
A
E
komið fram með svörin, þar sem sigldum við í strand.
A
E
B7
E
E
E7
A
E
Okkur kann að finnast að ungdómurinn nú
C~
F~
B7
sé einskis nýtur – reki í lífsins gjólum.
E
E7
A
E
En gleymum ekki staðreyndum, því staðreyndin er sú:
B7
A
Það vorum ég og þú, sem upp þau ólum.
A
E
Já ég held við ættum stundum að hlusta aðeins betur
C~
F~
B7
á hugrenningar þeirra, sem erfa skulu land,
A
E
því kannski er næsta kynslóð, kynslóðin sem getur
B7
A
E
komið fram með svörin, þar sem sigldum við í strand.
A
E
B7
E
A
E
B7
E
B7
A
E
C~
E7
F~
