Ég les í lófa þínum

Ég les í lófa þínum, leyndarmálið góða

Ég sé það nú, ég veit og skil.

Það er svo ótalmargt sem ætla ég að bjóða

Já, betra líf, með ást og yl.

Í lófa þínum les ég það

Að lífið geti kennt mér að

Ég fæ    aldrei nóg

Ég vil fara frjáls með þér

Og fljúga yfir land og sjó

Það er svo augljóst nú að allir draumar rætast

Við höldum frjáls, um höf og lönd

Um lífið leikum við og lófar okkar mætast

Þá leiðumst við, já, hönd í hönd

Í lófa þínum les ég það

Að lífið geti kennt mér að

Ég fæ    aldrei nóg

Ég vil fara frjáls með þér

Og fljúga yfir land og sjó

Ég ætla að fara alla leið

Með ást á móti sorg og neyð

Ég fæ    aldrei nóg

Ég vil fara frjáls með þér

Og fljúga yfir land og sjó

Í lófa þínum les ég það

Að lífið geti kennt mér að

Ég fæ    aldrei nóg

Ég vil fara frjáls með þér

Og fljúga yfir land og sjó

Ég ætla að fara alla leið

Með ást á móti sorg og neyð

Ég fæ    aldrei nóg

Ég vil fara frjáls með þér

Og fljúga yfir land og sjó