Reyndu ef þú getur að gleym’og hvílast betur
Láttu sem engu sé að kvíða,
Þessi veröld getur velkst án þín
Veita ljúfa svölun smyrsl in mín.
gleðstu bara og gleymdu hjá mér
(Engu er að kvíða, engu er að kvíða.)
Áhyggjum mun ljúka leyfðu mér að strjúka
Finndu nú engu er að kvíða
Líða þrautir burt og þrey tan fer
þiggðu hvíld og ró í örmu m m ér.
sofðu vært og ég vaki þér hjá
(Engu er að kvíða, engu er að kvíða.)
sóun ég þetta hreinlega tel
lystisemdir ykkar látið meiru skipta
en líf fólks sem lepur dauðann úr skel
Reyndu ef þú getur að gleym’og hvílast betur
Hættu því engu er að kvíða
Vertu rólegur því vinur m inn
víst er nógu slæmur heimu rin n.
þó að fari í hönd náttmyrkrið.
Varl’ertu að mein’ að við breytum og bætum allt
Þessa heims allsleysi endalaust þú hefur
ég verð ei hér langa hríð.
Áhyggjum mun ljúka leyfðu mér að strjúka
Finndu nú engu er að kvíða
Líða þrautir burt og þrey tan fer,
þiggðu hvíld og ró í örmu m m ér
sofðu vært og ég vaki þér hjá
sofðu vært og ég vaki þér hjá
E
B7
Em
C
A
G
Bm
B
Am
C#m
D