A
E7
A
Manstu okkar fornu fögru kynni,
E
E7
þá fögur ríkti sumarnóttin heið.
A
E7
A
Við dönsuðum, þín dvaldi hönd í minni
E
E7
A
og dýrðleg var sú stund, en fljótt hún leið.
E7
A
Því dagur rann þá dansfólk burtu flytur,
B7
E
E7
á döggvott grasið sólin geislum sló,
A
E7
A
en síðan hefur komið kaldur vetur,
E
E7
A
þú kemur þegar vorið laufgar skóg.
A
E7
A
Mig dreymir um þig daga og langar nætur,
E
E7
í draumum mínum birtist myndin þín,
A
E7
A
því ástin festi órjúfandi rætur
E
E7
A
í okkar hjörtum kæra vina mín.
E7
A
Ég minnist þín í vöku og værum blundi,
B7
E
E7
ég veit að hjá mér dvelur hugur þinn.
A
E7
A
Þá rökkur-kyrrð er yfir sveit og sundi
E
E7
A
í sælum draum ég nálægð þína finn.
A
E7
A
Nú brosir lítill bær í hvammi grænum,
E
E7
á bakvið hann er fögur skógarhlíð,
A
E7
A
þrastarsöngvar óma í aftanblænum,
E
E7
A
undir niðar lindin mild og þýð.
E7
A
Á kvöldin þegar þrautin dags er unnin
B7
E
E7
og þreyttur kem ég heim þú fagnar mér
A
E7
A
og kæra mín ég kyssi þig á munninn,
E
E7
A
í kvöldsins friði bý ég sæll hjá þér.
A
E7
E
B7
