Fyrsta ástin

Ennþá yljar minningin

um okkar fundi vinur minn

ég var fyrsta ástin þín

og þú varst fyrsta ástin mín

Ó, manstu vinur sumarkvöldið er við hittum fyrst

við vorum aðeins sextán ára þá.

og létum augun um að segja það sem tungan mátti’ ei tjá.

Þá gafstu mér þá dýpstu gjöf sem gefin verður

og mér fannst gleðin vera að sprengja hjarta mitt.

Allt var svo undur kyrrt og hljótt um þá fögru sumarnótt

er þú gafst mér hjarta þitt.

Mér fannst sem himin, jörð og haf

allt það besta er Guð oss gaf

verða gullnum ljóma prýtt.

Ennþá yljar minningin

um okkar fundi vinur minn

ég var fyrsta ástin þín

og þú varst fyrsta ástin mín

Já, manstu vinur sumarkvöldið er við hittum fyrst

við vorum aðeins sextán ára þá.

og létum augun um að segja það sem tungan mátti’ ei tjá.

Þá gafstu mér þá dýrstu gjöf sem gefin verður

og mér fannst gleðin vera að sprengja hjarta mitt.

Allt var svo undur kyrrt og hljótt um þá fögru sumarnótt

er þú gafst mér hjarta þitt.

Mér fannst sem himin,jörð og haf

allt það besta er Guð oss gaf

verða gullnum ljóma prýtt.

Ennþá yljar minningin

um okkar fundi vinur minn

ég var fyrsta ástin þín

og þú varst fyrsta ástin mín