G
D7
Gamli Nói, gamli Nói
G
D
G
gæðamaður var.
E7
Am
Góðri úr örk þá gekk hann,
D
G
góða hugmynd fékk hann.
D7
Gnægðir víns, já gnægðir víns
G
D7
G
hann gróðursetti þar.
G
D7
Hann það vissi, hann það vissi
G
D
G
að hefur skepna hver
E7
Am
þörfina áþekka,
D
G
þörfina á að drekka.
D7
Þrúguvínið, þrúguvínið
G
D7
G
þorstans lækning er.
G
D7
Kellu Nóa, kellu Nóa
G
D
G
kalla væna má.
E7
Am
Aldrei vöngum velti,
D
G
vín í kall sinn hellti.
D7
Þannig konu, þannig konu
G
D7
G
þyrfti ég að fá.
G
D7
Aldrei sagð’ún, aldrei sagð’ún:
G
D
G
“Ekki meira nú.
E7
Am
Ofmikið sér á þér
D
G
ég tek staupið frá þér.”
D7
Áfram skenkti, áfram skenkti
G
D7
G
öðlingskvinna sú.
G
D7
Karlinn Nói, karlinn Nói
G
D
G
í kinnum rjóður var.
E7
Am
Hárbrúsk hafði hann þéttan,
D
G
hökutopp nettan.
D7
Krús að tæma, krús að tæma
G
D7
G
kall var ávallt snar.
G
D7
Gott var þá, já gott var þá
G
D
G
og glaðvært mannlífið.
E7
Am
Kátir veislukallar
D
G
hvergi fýludallar
D7
sátu edrú, sátu edrú
G
D7
G
súrir við manns hlið.
G
D7
Þá var aldrei, þá var aldrei
G
D
G
aðeins dreypt á veig.
E7
Am
Svekktu þá ei sveina
D
G
sermóníur neinar
D7
Sérhvern drykk, já sérhvern drykk
G
D7
G
menn drukku í einum teyg.
D
E7
Am
G
D7
