Hátíð í Herjólfsdal (Þjóðhátíðarlag 1982)

C
G
Am
F
Dm
G
C
F~C
C
F~C
C
Dm
Höldum hátíð í Herjólfsdal
G
C
þeim hrífandi fjallasal,
C
F
er geymir vor ljúfustu leyndarmál
G
og lifir fagur í vorri sál.
C
Dm
Myndin sem mest á ber
G
C
og meitluð í hjartað er,
C
F
sýnir húmið létt, læðast um hlíðar og dal,
G
sig hjúfrar að meyju og hal.
C
G
Am
F
C
F~C
C
G
Hvar sem er, hvar sem Eyja   maður fer,
Am
D
á dalurinn hluta í hjarta hans,
Dm
G
C
F~C
C
F~C
honum hlýnar þegar hann minnist hans.
C
Dm
Hann dreymir um hátíð í Herjólfsdal,
G
C
þeim hrífandi fjallasal,
C
F
er geymir hans ljúfustu leyndarmál
G
og lifir fagur í hans sál.
C
G
Am
F
C
F~C
C
G
Hvar sem er, hvar sem Eyja   maður fer,
Am
D
á dalurinn hluta í hjarta hans,
Dm
G
C
F~C
C
F~C
honum hlýnar þegar hann minnist hans.
C
Dm
G
C
C
F
G
A
D
Em~D
Höldum hátíð í Herjólfsdal
A
D
þeim hrífandi fjallasal,
D
G
er geymir vor ljúfustu leyndarmál
A
og lifir fagur í vorri sál.
D
A
Bm
G
D
G~D
D
A
Hvar sem er, hvar sem Eyja   maður fer,
Bm
E
á dalurinn hluta í hjarta hans,
Em
A
D
honum hlýnar þegar hann minnist hans.
D
A
Bm
G
D
G~D
D
A
Bm
E
þá á dalurinn hluta í hjarta hans,
Em
A
D
honum hlýnar þegar hann minnist hans.
D
A
Bm
G
D
G~D
D
A
Bm
E
Em
A
D

C

F~C

G

F

Am

G~D

Dm

Em

Bm

A

E

Em~D

D