Haust (Prelúdía í A moll)

Það haustar og húm á grundu stí   g-  ur

nú horfinn er lítill söngfugl úr mó.

Og líf það er lifnar að vori nú hníg –        ur

og leggur sig þar    sem    áð-   ur það bjó.

Grát ei móðir þó gróður þinn fall-     i

og grúfi sig yf –        ir oss vetrarins ský

því senn kemur sólin

sem gefur líf á ný.

Það haustar og húm á grundu stí   g-  ur

nú horfinn er lítill söngfugl úr mó.

Og líf það er lifnar að vori nú hníg –        ur

og leggur sig þar    sem    áð-   ur það bjó.