Það var um haustið sjötíu og fimm
þið spiluðuð hér og nóttin var dimm.
Við gengum saman út með sjó
Við horfðum á mánann drykklanga stund
og afghanfeld lögðum á döggvota grund.
Við áttum saman ástar fund
Það er ekkert upp á hann að klaga
edrú alla daga, ávallt hefur borgað meðlagið.
Hann er vænn við menn og málleysingja,
því margvíslegt hann styrkir málefnið.
Þið hurfuð í rykmekki suður um fjörð
en eftir sat ég og eignaðist Hörð.
Þú sáðir fræi í frjóan svörð
þegar ballið, ballið, ballið var búið.
Það er ekkert upp á hann að klaga
edrú alla daga, ávallt hefur borgað meðlagið.
Hann er vænn við menn og málleysingja,
því margvíslegt hann styrkir málefnið.
Em7
Bb6
Fmaj7
Bbm7
Cmaj7
Am
G7
G13
G7b9
Dm7
Dm
C
Am7