C
Dm
F
G
Haustið á liti sem málverk hafa’ ekki
C
Dm
F
G
Leggjast á sálina, færa þig í hlekki
C
Dm
F
G
Rakir litir svo dökkir og djúpir
Am
Em
F
G
Stundum svo harðir, stundum svo mjúkir.
C
Dm
F
G
Ég öskra’ inn í nóttina, svarið er bergmál
C
Dm
F
G
Fastar hún hvíslar í augum logar bál
C
Dm
F
G
Mjúkar varir færa mér frið
Am
Em
F
G
Tíminn þar á eftir aðeins falleg bið.
C
Dm
F
G
Í öruggu skjóli milli tveggja handa
C
Dm
F
G
Ég hjúfra mig dýpra þar til ég hætti’ að anda
C
Dm
F
G
Týni mér í hlýjunni, skynja ekki neitt
Am
Em
F
G
Nema hjartslátt okkar beggja sem rennur í eitt.
C
Dm
F
G
Vindarnir að norðan fara brátt að blása
C
Dm
F
G
Þú skilur, haustið var aðeins pása
C
Dm
F
G
Ég sé þig í anda vangarnir svo rjóðir
Am
Em
F
G
Með vagninn á undan, ný orðin móðir.
C
Dm
F
G
Ég vona að veturinn verði þér góður
C
Dm
F
G
Þegar gullið þitt sefur blási´ hann hljóður
C
Dm
F
G
Haustið kemur aftur með litina djúpu
Am
Em
F
G
Litina dökku, litina mjúku.
Am
C
G
F
Em
Dm
