Heima (Þjóðhátíðarlag 1951)

A
B7
Hún rís úr sumarsænum
E
F~7
í silkimjúkum blænum
Bm
C~7
með fjöll í feldi grænum,
F~m
B7
E
mín fagra Heimaey.
F~m
E
A
A7
Við lífsins fögnuð fun  dum
D
Dm
A
á fyrstu bernskustundum,
F~m
B7
er sólin hló á sundum
E
A
og sigldu himinfley.
A7
D
Hér reri hann afi á árabát
B7
Em
B7
Em
og undi sér best á sjó,
F~7
G~
C~m
en amma hafði á öldunni gát
F~m
G~
C~m
E7
og aflann úr fjörunni dró.
A
B7
Er vindur lék í voðum
E
F~7
og vængir lyftu gnoðum,
Bm
C~7
þeir höfðu byr hjá boðum
F~m
B7
E
á blíð    vina   fund.
F~m
E
A
A7
Og enn þeir fiskinn fanga
D
Dm
A
við Flúðir, Svið og Dranga,
F~m
B7
þótt stormur strjúki vanga,
E
A
það stælir karlmannslund.
A7
D
Hér reri hann afi á árabát
B7
Em
B7
Em
og undi sér best á sjó,
F~7
G~
C~m
en amma hafði á öldunni gát
F~m
G~
C~m
E7
og aflann úr fjörunni dró.
A
B7
Er vindur lék í voðum
E
F~7
og vængir lyftu gnoðum,
Bm
C~7
þeir höfðu byr hjá boðum
F~m
B7
E
á blíð    vina   fund.
F~m
E
A
A7
Og enn þeir fiskinn fanga
D
Dm
A
við Flúðir, Svið og Dranga,
F~m
B7
þótt stormur strjúki vanga,
E
A
það stælir karlmanns lund.
F~m
B7
þótt stormur strjúki vanga,
E
A
það stælir karlmanns lund.

B7

Bm

C~7

A7

E7

F~m

G~

D

F~7

Em

C~m

E

A

Dm