Heimþrá

Mig dreymir heim um dimmar kaldar nætur.

Mig dreymir heim til þín, ó, móðir kær,

er hjarta þreytt í húmi dapurt grætur

og hníga tár sem þú ein skilið fær.

Og þegar blessuð sólin gegnum glugga

með geislum sínum strýkur vanga minn,

mér finnst það vera hönd þín mig að hugg    a

og hjartað öðlast ró við barminn þinn.

Er sunnan gestir sumarlandsins berast

á söngvavængjum norður bjartan geim,

og vinir fagna, vorsins undur ger     ast

þá verður yndislegt að koma heim.

þá verður yndis    legt að koma heim.