Hlustið Góðu Vinir

Hlustið góðu vinir ég skal segja ykkur sögu

sem er kennd við Emil og strákapör hans mörg.

Í Beykiskógum Smálanda bjó hann fyrir löngu

bærinn hans hét Kattholt og sveitin Skógartjörn.

Já   uppátækjum fjöldamörgum upp á þar hann fann

og Emil það var nafnið hans já Emil það hét hann.

Tra ralalalala, lalalalala, lalalalala

Tralalalala, lalalalala, lalalalala

Hlustið góðu vinir nú skal sögu af því segja

sem að Emil gerði einn fagran dag í maí.

Upp í topp á fánastöng hann hífði systur sína

svo hún fengi útsýni yfir sveit og bæ.

Já   það sem hann lét ógert var ekki kannski margt

og Ida varð að hanga þar úr degi góðan part.

Nú skuluð þið heyra hvernig hann í skál með súpu

höfði sínu dýfði og oní fastur varð.

Og síðan varð að flytja hann í flýti burt til læknis

því firna mikil eyru á höfðinu hann bar.

Þið getið varla hugsað ykkur ærsl hans yfirleitt

sem aldrei brjótið súpuskál og skemmið ekki neitt.

Tra ralalalala, lalalalala, lalalalala

Tralalalala, lalalalala, lalalalala

Þó er varla gerlegt að greina rétt frá öllum

glöpunum og hrekkjunum sem hann upp á fann

í smiðjukróknum hann var látinn hýrast marga daga

hugsið ykkur bara svo óþekkur var hann.

Í   eykilöndum Smálanda enginn slíkur var

sem Emil litli í Kattholti og hvergi neins staðar!

Tra ralalalala, lalalalala, lalalalala

Tralalalala, lalalalala, lalalalala

Tra ralalalala, lalalalala, lalalalala

Tralalalala, lalalalala, lalalalala