E
C~m
F~m
B
E
E
Með krús í hendi ég sat einn sinn,
B
E
þá settist Lóa við gluggann minn
A
Í hennar augum var háð og spott,
E
C~m
F~m
B
E
og á hennar nef i var Lóu glott
B
E
B
Hún söng dirrindí, dirrin dirrindí,
E
bara dirrindí, dirrin dirrindí.
A
En þó hún syngi bara dirrindí,
E
C~m
F~m
B
E
fannst mér vera þó nokkurt vit í því.
E
Hún sagði að heimsins um víðan veg
B
E
ekki væri til maður eins og ég
A
sem ár og síð lægi leti í,
E
C~m
F~m
B
E
svo að líkast til á ég met í því
B
E
B
Hún söng dirrindí, dirrin dirrindí,
E
bara dirrindí, dirrin dirrindí.
A
En þó hún syngi bara dirrindí,
E
C~m
F~m
B
E
fannst mér vera þó nokkurt vit í því.
E
Já, allt til foráttu fann hún mér,
A
E
og ég fékk hjá henni þann karakter
A
ég væri aldeilis auðnulaus
E
C~m
F~m
B
E
og alveg sérs takur þöngulhaus
B
E
B
Hún söng dirrindí, dirrin dirrindí,
E
bara dirrindí, dirrin dirrindí.
A
En þó hún syngi bara dirrindí,
E
C~m
F~m
B
E
fannst mér vera þó nokkurt vit í því.
E
Hún sagði að ég skyldi skammast mín
B
E
og að skyndikonur og brennivín
A
með stundar gaman og dufl og dans
E
C~m
F~m
B
E
mundu draga mig beint til andskotans.
B
E
B
Hún söng dirrindí, dirrin dirrindí,
E
bara dirrindí, dirrin dirrindí.
A
En þó hún syngi bara dirrindí,
E
C~m
F~m
B
E
fannst mér vera þó nokkurt vit í því.
E
B
A
F~m
C~m
