D
Í kjallaranum (dú, dú-aa)
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
honum Kela aldrei reikningslistin brást.
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
en Keli lærði aldrei neitt um koss og meyjarást.
D
Það sagt hefur verið í sögum
A
og sungin mörg um það ljóð.
Em
Hvað ástin er ótrygg og hverful
A
D
þó ungmeyjan sé við þig góð.
D7
G
sem á því má glögglega sjá.
D
B7
Að piltarnir yrkja – oftast um þær
E7
A7
sem aldrei líta á þá. (la,la,la)
D
Í kjallaranum (dú, dú-aa)
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
honum Kela aldrei reikningslistin brást.
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
en Keli lærði aldrei neitt um koss og meyjarást.
D
Hann Keli í kjallaranum fæddist
A
og Keli var mest efnis barn
Em
Og lærði fljótt meir en allir aðrir
A
D
hvort úti var sólskin eða hjarn.
D7
G
og sást aldrei úti um nótt.
D
B7
Þótt krakkarnir allir – kölluðu á hann
E7
A7
á koddanum svaf hann svo rótt.
D
Í kjallaranum (dú, dú-aa)
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
honum Kela aldrei reikningslistin brást.
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
en Keli lærði aldrei neitt um koss og meyjarást.
D
En svo þegar hann var átján ára
A
hann áttaði sig loks á því.
Em
Að konan er karlmanninum yndi
A
D
það kveikti bál honum í.
D7
G
sem er kannski dálítil von.
D
B7
Því hann kunni minna – um koss og ást
E7
A7
en Kötlu og Jón Gerreksson. (la,la,la)
D
Í kjallaranum (dú, dú-aa)
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
honum Kela aldrei reikningslistin brást.
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
en Keli lærði aldrei neitt um koss og meyjarást.
D
Svo gafst hann upp á þessu öllu
A
og orti mörg og döpur ljóð.
Em
Hve ástin gæti verið indæl
A
D
ef einhver væri honum góð.
D7
G
að sér hann Kela þó tók
D
B7
á endanum lenti – í hjónaband
E7
A7
nú aldrei hann lítur í bók. (la,la,la)
D
Í kjallaranum (dú, dú-aa)
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
honum Kela aldrei reikningslistin brást.
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
en Keli lærði aldrei neitt um koss og meyjarást.
D
Því kerlingin er kraftaleg og iðin
A
hann Keli má nú vinna eins og þræll.
Em
Og andvaka hann yrkir kvæði
A
D
hve áður hann var glaður og sæll.
D7
G
sem sagði ég áður frá.
D
B7
Að piltarnir ættu – að yrkja um þær
E7
A7
sem aldrei líta á þá. (la,la,la)
D
Í kjallaranum (dú, dú-aa)
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
honum Kela aldrei reikningslistin brást.
A
í kjallaranum (dú, dú-aa)
G
D
en Keli lærði aldrei neitt um koss og meyjarást.
A
Em
B7
D7
E7
G
A7
D
