Kona

Em
Kannski er ég enn á veiðum,
B7
jafnvel orðinn sjálfur bráð.
Em
með regnbogans silfurþráð.
Em
Vorið fæddist til þess að deyja,
B7
gefa eitthvað nýtt.
Em
Sumarið verður hlýtt.
Em
Viska þín var viska barnsins
B7
sem flestir hafa misst,
Em
sem leit heiminn manna fyrst.
Em
Þú dansaðir á ljósinu
B7
með augun full af von
Em
en dó í Babylon.
D
Veistu, ég sakna náttanna
G
með sinn eina sanna lit,
D
gleðióm fuglanna
G
í trjánum ljúfan þyt.
B7
Ég leita þín í öllum þeim
Em
andlitum sem ég sé.
Am
Em
Stundum býð ég stúlku heim
D
Em
sem veit ekki að ég er ég.
Em
Í kyrrðinni dafnar og lifir sá kraftur
B7
sem hjartað hafði misst.
Em
á þann stað sem ég sá þig fyrst.
Em
Skuggarnir sofa á veginum úti,
B7
sporin eru þar enn
Em
Ég þarf að ganga hann senn.
Em
Trója átti Helenu fögru,
B7
Akkilles hælinn sinn.
Em
þráðu að komast inn.
Em
Eins og herirnir við eldana biðu,
B7
bíð ég í minni trú.
Em
að það gæti verið þú.
D
Viska þín var viska barnsins
G
sem flestir hafa misst,
D
Þrungin speki öldungsins
G
sem leit heiminn manna fyrst.
B7
Og þú dansaðir á ljósinu
Em
með augun full af von
Am
Em
sem upphaf sitt átti í Betlehem
D
Em
en dó í Babylon.

Em

G

D

Am

B7