C
G
C
G
C
G
C
C
G
C
G
Gamall maður Mangi hét
C
G
C
G
sá Mangi svangur var.
C
G
C
G
Sonur Manga Mangi hét
C
G
C
sá Mangi langur var.
F
Og gamli Mangi vann og vann,
G
C
G
og vistir heim hann dró
C
G
C
G
þær vistir Mangi yngri át,
C
G
C
en aldrei fékk hann nóg.
C
F
G
C
G
Éta mat, éta mat, éta lon og don
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
Svanga Mangason
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
C
G
Svanga Mangason.
C
G
C
G
Nei, það var engu lagi líkt
C
G
C
G
hvað Langi-Mangi gat
C
G
C
G
í einu látið oní sig
C
G
C
af ýmiskonar mat:
F
Lundabagga, bringukoll
G
C
G
og blóðmörsíður sex
C
G
C
G
tíu sortir sætabrauðs
C
G
C
og súkkulaðikex.
C
F
G
C
G
Éta mat, éta mat, éta lon og don
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
Svanga Mangason
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
C
G
Svanga Mangason.
C
G
C
G
Og svangi Mangi vann og vann,
C
G
C
G
og vistir heim hann dró.
C
G
C
G
Langi-Mangi át og át,
C
G
C
en aldrei fékk hann nóg.
F
Ég mun ei greina meira hér
G
C
G
frá Möngum þessum tveim.
C
G
C
G
Ég held að nógu sorgleg samt
C
G
C
sé saga mín af þeim
C
F
G
C
G
Éta mat, éta mat, éta lon og don
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
Svanga Mangason
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
C
G
Svanga Mangason.
C
F
G
C
G
Éta mat, éta mat, éta lon og don
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
Svanga Mangason
C
Sagði’ hann Langi Mangi,
G
C
Langi Mangi, Langi Mangi,
F
C
Langi Mangi, Langi Mangi
G
C
G
C
Svanga Mangason.
C
G
F
