C
Lóa litla á Brú, hún var laglegt fljóð,
G
svo ung og glöð og æskurjóð,
C
F
vildi fá sér vænan mann
G
C
og vera alltaf svo blíð og góð við hann.
C
Og eitt sumarkvöld, ók hann Sveinn í hlað
G
á litlum bíl og Lóu bað
C
F
að aka með sér upp í sveit.
G
C
C7
Þá varð hún feimin, rjóð og undirleit.
F
C
Og síðan saga þeirra varð sögum margra lík.
F
C
Þau áttu börn og buru og þau búa í Reykjavík.
F
Hann vinnur eins og hestur
C
og hann tekur sjaldan frí,
D
G
því Lóa þarf að fá sér fötin ný.
C
Lóa litla á Brú, hún er lagleg enn
G
og hýr á brá og heillar menn,
C
F
ergir oft sinn eiginmann,
G
C
því hún er alltaf svo blíð við aðra en hann.
C7
D
C
G
F