Am
C
Am
G
C
C
Fyrir vestan er veturinn stríður
F
vokir yfir byggð og tíminn líður.
C
Með sólvana daga, dapurlegan róm
G
dreymir ekki alla himnanna blóm.
C
Vegirnir lokast, veturinn hamast,
F
vörnin er engin, þorpið lamast.
C
Menn horfa upp í hlíðina, sjá ekki neitt
G
himinn og jörð renna saman í eitt.
F
C
Dag eftir dag snjónum kyngdi niður,
F
dúnmjúk mjöll, þessi hvíti friður.
C
Í rökkrinu þorpið sýndist svo smátt,
G
svo fór hann að hvessa úr annarri átt.
F
C
Og með vindinum kemur kvíðinn,
F
C
úti er kolsvört hríðin.
Am
F
Og fjallið það öskrar svo fellur öll hlíðin
Am
G
C
Am
C
Am
og húsin þau hverfa í kófið.
C
Eitt andartak stóð tíminn kyrr,
F
æddi síðan inn um glugga og dyr.
C
Hreif burt vonir, reif upp rætur,
G
einhvers staðar engill grætur.
C
Hvers vegna hér – menn spá og spyrja,
F
spurningar flæða hvar á að byrja.
C
Fólkið á þig kallar Kristur,
G
kvölin nístir bræður og systur.
F
C
Tárin eru leið til að lækna undir
F
lífið er aðeins þessar stundir.
C
Gangverk lífsins þau látlaust tifa
G
og við lærum með sorginni að lifa.
F
C
Og með vindinum kemur kvíðinn,
F
C
úti er kolsvört hríðin.
Am
F
Og fjallið það öskrar svo fellur öll hlíðin
Am
G
C
Am
C
Am
og húsin þau hverfa í kófið.
F
C
Og með vindinum kemur kvíðinn,
F
C
úti er kolsvört hríðin.
Am
F
Og fjallið það öskrar svo fellur öll hlíðin
Am
G
C
Am
C
Am
og húsin þau hverfa í kófið.
Am
F
Og fjallið það öskrar svo fellur öll hlíðin
Am
G
C
Am
C
Am
og húsin þau hverfa í kófið.
G
F
Am
C
