og geymi meira að segja nokkur gömul bréf frá þér.
Það gleymast gamlar syndir
og horfnir tímar líða gegnum höfuðið á mér
Vertu mér hjá, lof mér að sjá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
Lof mér að ná, því að mér brá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
og tímabil sem gleymdust birtast mér í augum þér.
Mér finnst þú vera hjá mér
hugmynd þín er friðþæging í endalausri nótt.
Vertu mér hjá, lof mér að sjá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
Lof mér að ná, því að mér brá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
Penninn brotinn, blöðin komin til þín
Ég sé svo eftir því að hafa hætt
Tíminn liðinn, tækifærin á braut
bíð bara eftir því að komast heim
nóttin tekur við mér brotnum örmum þínum úr
dofna tilfinningar og þær deyja smátt og smátt
Vertu mér hjá, lof mér að sjá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
Lof mér að ná, því að mér brá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
Vertu mér hjá, lof mér að sjá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
Lof mér að ná, því að mér brá,
hvað þetta var sem dró mig svona að þér.
(vertu mér hjá) Vertu mér hjá, (lof mér að sjá)
ohh, lof mér að sjá, (vertu mér hjá)
vooh oohhh (lof mér að sjá) lof mér að sjá.