Ég alveg alein bý í stórri blokk,
Bisa við halda öllu hreinu og fínu.
Ef þrusk ég heyri eða þungarokk,
Þá ósjálfrátt ég missi stjórn á skapi mínu.
Svo barnagrát heyri á næstu hæð
Helvítið er örugglega ofalið og ljótt.
Ég legg á foreldrana fæð,
Þau friðinn rjúfa ekki hjá mér aðra nótt.
Og ég sem var alltaf svo indæl bæði og góð,
Og ég rýk út með búrhnífinn og borvélina,
Sker suma á háls en geri gat á hina,
Þvæ mér síðan með þvottapoka
Það borgar sig stundum að hafa bara hljóð.
Örmagna ég legg mig litla stund,
laga pínu kaffi og kúri inni.
Í næstu íbúð heyri gelta hund,
Húsreglurnar mölbrotnar í hinsta sinni
Og ég sem var alltaf svo indæl bæði og góð,
Og ég rýk út með búrhnífinn og borvélina,
Sker suma á háls en geri gat á hina,
Þvæ mér síðan með þvottapoka
Það borgar sig stundum að hafa bara…
Og ég rýk út með búrhnífinn og borvélina…, nei!
Ég rýk út með meitilinn og matvélina,
Úrbeina útvalda en hakka hina,
Raða svo öllu í ruslapoka
Það borgar sig stundum að hafa bara,
Það borgar sig stundum að hafa bara,
Það borgar sig stundum að hafa bara,
Það borgar sig stundum að hafa bara hljóð
A
G
F~7
Am
Em
D7
E7
F~m
D
Bm
C~m
C