D
C
Nikkólína hún var átján ára ættuð að ég veit
A
D
Á að giska svona eitthverstaðar on úr Mosfellssveit
C
Hún var saklaus bæði og siðug vel og sæmilega feit
A
D
og svo var hún líka reflareinin, rjóð og búlduleit
C
A
Hún Nikkólín a,
Em
A
D
Nam hér snemma aðferðina sína
C
A
Hún Nikkólín a
Em
A
D
Það var stúlka fær í flestan sjó-
A
D
meira en nóg
D
C
Þegar Nikkólína að heiman hélt og hingað suðrí Vík
A
D
búin út með ágætt nesti nóg og nýja hverja flík
C
Hennar gamla móðir Magdalena, máls of kunni skil
A
D
þessum hérna alvarlegu orðum inna nam hún til
C
A
“Ó Nikkólína “
Em
A
D
Þú passar náttúrulega náttúrlega engu að týna
C
A
“Ó Nikkólína “
Em
A
D
Hrasaðu ekki um koll í heimsins soll-
A
D
mundu það!
D
C
Nikkólína komst í valda vist og vel á öllu fór
A
D
alla daga hún þvoði og þrælkaði, já það var ekkert slór
C
en hún fór alltaf snemma að sofa,ekkert seinna en níu og hálf
A
D
Nikkólína sagði nefnilega “nóttina á ég sjálf”
C
A
Hún Nikkólín a
Em
A
D
Notaði vel frítímana sína
C
A
Hún Nikkólín a
Em
A
D
Hún var ekki að strunsa um borg og bý,
A
D
fjarri því
D
C
Mörgum piltum þótti Lína litla laglegasta fljóð
A
D
og þeir vildu allir fegnir fá að faðma hið unga jóð
C
fyrir utan húsin oft á kvöldin einhver þeirra beið
A
D
reyndi að heilla fagra snót með svásum söng á þessa leið
C
A
Ó, Nikkólín a
Em
A
D
Neitaðu mér ekki um elsku þína
C
A
Ó, Nikkólín a
Em
A
D
svo ég geti beðið þín, ástin mín-
A
D
undireins
D
C
Það var engin furða að Línu loku lyfti á hurðu ranns
A
D
biðlar eru ekki að koma á hverju kvöldi heim inn manns
C
og til þess að ei með brotin bökin burtu færu þeir
A
D
allir fengu þetta einn,tvo kossa- og ósköp lítið meir
C
A
Hún Nikkólín a
Em
A
D
kallaði þá kærastana sína
C
A
og Nikkólín a
Em
A
D
elskaði þá bæði ljóst og leynt-
A
D
alla hreint
D
C
En því ver og miður verð ég nú að vekja slæman grun
A
D
veslings Lína hún varð loksins fyrir ljótri trúlofun
C
vegna þess að hún var ung og óreynd og ei skyn á bar
A
D
að miklu betri er eiginmaður einn en ótal kærastar.
C
A
Ó, Nikkólín a
Em
A
D
illa fór um aðferðina þína
C
A
aðvörun Lín a,
Em
A
D
er hún fyrir allar stúlkur hér,
A
D
því er ver
D
C
Nikkólína fór með blessað barnið burt úr Vík og heim
A
D
margt af pöbbunum hún sagði slæmt til svívirðingar þeim
C
hvernig vænstu stúlkur véli þessi voðalegu svín
A
D
og að best sé ekki að bjóða neinum biðlum inn til sín
C
A
Hún Nikkólín a
Em
A
D
kyssti of mikið kærastana sína
C
A
Vesalings Lín a
Em
A
D
gerir þennan skratta oftar ei-
A
D
sei,sei,nei!”
D
C
A
Em
