Ó, Grýla
D
Grýla heitir grettinn mær,
A
í gömlum helli býr,
A7
hún unir sér sér þar alla tíð
D
með ær og hest og kýr.
B7
Og þekkir hvorki glaum og glys
E7
né götulífsins spé
A7
og næstum eins og nunna er,
D
þótt níuhundrað ára sé.
A7
D
E
Ó Grýla, ó Grýla,
A7
D
ó Grýla í gamla hellinum.
D
Hún sinnir engu öðru
A
nema elda nótt og dag,
A7
og hirðir þar um hyski sitt
D
með hreinum myndarbrag.
B7
Af alls kyns mat og öðru slíku
E7
eldar hún þar fjöll,
A7
D
oní 13 jólasveina og 80 tröll.
A7
D
E
Ó Grýla, ó Grýla,
A7
D
ó Grýla í gamla hellinum.
A~7
D~
Já matseldin hjá Grýlu greyi
A~
er geysimikið streð.
A~7
Hún hrærir deig, og stórri sleggju
D~
slær hún buffið með.
C7
Með járnkarli hún bryður bein
F7
og brýtur þau í mél
A~7
og hrærir skyr í stórri og sterkri
D~
steypuhrærivél.
A~7
D~
F
Ó Grýla, ó Grýla,
A~7
D~
ó Grýla í gamla hellinum.
D~
Hún Grýla er mikill mathákur
A~
og myndi undra þig.
A~7
Með matarskóflu mokar alltaf
D~
matnum upp í sig.
C7
Og ef hún greiðir á sér hárið,
F7
er það mesta basl,
A~7
því það er reitt og rifið
D~
eins og ryðgað víradrasl.
A~7
D~
F
Ó Grýla, ó Grýla,
A~7
D~
ó Grýla í gamla hellinum.
B7
E
Og hjá þeim Grýlu og Leppalúða
B
ei linnir kífinu,
E
út af lífinu.
C~7
Hann eltir hana eins og flón,
F~7
þótt ekki sé hún fríð.
B7
E
Í sæluvímu sama lagið syngur alla tíð:
B7
E
F~
Ó Grýla, ó Grýla,
B7
E
ó Grýla ég elska bara þig.
B7
E
Ó Grýla ég elska bara þig.
F
C7
E7
D~
F~
B
F~7
F7
C~7
A~
B7
E
A~7
A
D
A7