C
F
C
G
C
C
G
Hann sigldi út um höfin blá í 17 ár
C
og sjómennsku kunni hann upp á hár,
F
Hann saknaði alla tíð stúlkunnar
C
G
C
og mynd hennar stöðugt í hjarta hann bar.
C
G
Ó, María mig langar heim.
C
Ó, María mig langar heim.
F
C
Því heima vil ég helst vera.
G
C
Ó, María hjá þér.
C
G
Í höfnum var hann hrókur mikils fagnaðar
C
og heillaði allstaðar stúlkurnar
F
en meyjarnar aldrei í augun leit
C
G
C
það átti ekki við hann að rjúfa sín heit.
C
G
Ó, María mig langar heim.
C
Ó, María mig langar heim.
F
C
Því heima vil ég helst vera.
G
C
Ó, María hjá þér.
C
G
C
F
C
G
C
C
G
Svo kom að því, hann vildi halda heim á leið
C
til hennar sem sat þar og beið og beið
F
hann hætti til sjós, tók sinn hatt og staf
C
G
C
og heimleiðis sigldi um ólgandi haf.
C
G
Ó, María mig langar heim.
C
Ó, María mig langar heim.
F
C
Því heima vil ég helst vera.
G
C
Ó, María hjá þér.
D
D
A
En fleyið bar hann aldrei heim að fjarðarströnd.
D
Hann ferðast ei lengur um ókunn lönd.
G
En María bíður og bíður enn
D
A
D
Hún bíður og vonar hann komi nú senn.
D
G
Ó, María mig langar heim.
D
Ó, María mig langar heim.
G
D
Því heima vil ég helst vera.
A
D
Ó, María hjá þér.
D
G
Ó, María mig langar heim.
D
Ó, María mig langar heim.
G
D
Því heima vil ég helst vera.
A
D
Ó, María hjá þér.
A
D
Ó, María hjá þér.
A
D
Ó, María hjá þér.
D
C
A
F
G
