Ó, nema ég

Oft á vorin haldin eru héraðsmót

í hópum þangað sækja bæði sveinn og snót.

og allir skemmta sér á einhvern veg, ó, nema ég.

Það eiga allir kærustur, sem kyssa þá

og klappa þeim í lautum svona til og frá.

Og brosin frá þeim fá þeir unaðs leg, ó, nema ég.

Mér alltaf illa gekk og aldrei neitt ég fékk,

sem öðrum veittist, það er alveg satt.

Á grasi iðar dans og oft í meyjafans

ég endilangur snöggt um þúfur datt.

En héraðsmótin hætta reynist hverjum þeim,

sem hrífst af meyjarkinn og bláum augum tveim.

Þeir ánetjast á einn og annan veg, hæ, nema ég.

hæ, nema ég.

hæ, nema ég.