Paranoia

Hvernig er að vakna, sjá skugga líða á brott?

þú finnur á þig er horft.

Draumarnir eru flúnir úr hvítu skálinni.

Hvernig er að vakna upp með fingraför á sálinni.

Úti hamast vindurinn þú kúrir þig undir sæng.

eins og hrafn með brotinn væng.

Þú þorir ekki að opna, í augunum sérðu blóð.

Fyrir utan heyrir þú fæturna traðka paranoiu slóð.

Angurværir tónar nálgast ofur hægt.

Barnið í hjarta þínu löngu orðið er hrætt.

Búkar með engin andlit stjórnlaust líða um

ó, ef aðeins aftur gætir náð ljúfu draumunum.

Þú manst eftir konunni á horninu

sem seldi mönnum tár,

höfðu ekki grátið öll sín ár.

Hún er hætt að koma,

þurr augun laugar ei meir

uppsprettan er þurrausin,

en það vita ekki þeir.

Hvernig er hægt að vakna

sjá skugga líða á brott

samt krefjast að á þá sé horft?

Draumarnir eru flúnir úr hvítu skálinni.

Ó, segðu mér hvernig er að vakna

með fingraför á sálinni?