Skríða

D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
Það eru barir í borginni með sögur frá í gær
D
A
Em
og orð sem lykta af bjór og reyk
D
A
Em
og í glösum er sannleikurinn sætur og glær
D
A
Em
G
og engin drukkin Ásta sem vill fara í sleik
D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
Það eru hjörtu í borginni með ást frá í gær
D
A
Em
og haustgulum orðum og heitri þrá
D
A
Em
Við línur á spegli þú ert að verða ær
D
A
Em
G
og inní þér ertu eitt fokking logandi sár
G
Bm
Og þú ert í fellibyl, svo fáránlega tættur
G
Bm
talandi um augnablikið, hún var ofaná
G
Bm
og um leið og opnað er ertu aftur mættur
A
og í augum barþjónsins sérðu svörin rökkurblá
D
A
Em
Skríða, maður verður að skríða
G
D
skríða þar til lognið fellur á
D
A
Em
Skríða maður verður að skríða
G
D
til að komast ástinni sinni frá
D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
Þú heldur á símanum ert að skoða myndir
D
A
Em
eyða þeim eða halda ert ekki klár
D
A
Em
Með andlitið ofaní koddanum í lykt hennar syndir
D
A
Em
G
og litur blóðsins í æðum þínum er orðinn blár
G
Bm
Og þú ert í fellibyl, svo fáránlega tættur
G
Bm
talandi um augnablikið, hún var ofaná
G
Bm
og um leið og opnað er ertu aftur mættur
A
og í augum barþjónsins sérðu svörin rökkurblá
D
A
Em
Skríða, maður verður að skríða
G
D
skríða þar til lognið fellur á
D
A
Em
Skríða maður verður að skríða
G
D
til að komast ástinni sinni frá
D
A
Em
D
A
Em
A
Em
A
Em
A
Em
D
D
A
Em
Skríða, maður verður að skríða
G
D
skríða þar til lognið fellur á
D
A
Em
Skríða maður verður að skríða
G
D
til að komast ástinni sinni frá
D
A
Em
Skríða, maður verður að skríða
G
D
skríða þar til lognið fellur á
D
A
Em
Skríða maður verður að skríða
G
D
til að komast ástinni sinni frá
D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
D
A
Em
D

Bm

A

D

Em

G