Söknuður

Í húmi kaldrar nætur hugsa ég til þín

og hjartans besta óskin mín hún fylgir nú þér.

Þú ung og fögur gengur eflaust gæfuveg

og gleymir fljótt því liðna, bæði sveitinni og mér.

Þar sem við áttum saman æskubjört og unaðsþrungin vor.

Það geyma margir grónir stígar gengin æskuspor.

Mörgu sem gerðist þar á maíkvöldum má ei segja frá.

En allt er breytt og eftir sit ég einn með höfga þrá.

En vina kær þú hvarfst á braut en brosin þín

Með bjartan fagran ljóma sinn þau geymast nú mér.

Þú ævinlega verður eina stúlkan mín

og öll mín ljóð þér helga ég, mín von er bundin þér.