Stormur

Ég elska þig stormur sem geisar um grund

Og gleðiþyt vekur í blaðsterkum lund

en gráfeysknu kvistina bugar og brýtur

og bjarkirnar treystir, um leið og þú þýtur.

Þú skefur burt fannir af foldu og hól,

þú feykir burt skýjum frá ylbjartri sól,

og neistann upp blæs þú og bálar upp loga

og bryddir með glitskrúði úthöf og voga

og voga.

Og þegar þú sigrandi um foldina fer,

þá finn ég, að þrótturinn efl      ist í mér.

Ég elska þig kraftur, sem öldurnar reisir.

Ég elska þig máttur sem þokuna       leysir.

leysir

Ég elska þig, elska þig eilífa       stríð,

með ólgandi blóði       þér söng minn ég býð.

Þú alfrjálsi loftfari, hamast þú hraður.

Hugur minn fylgir       þér djarfur og glaður.